تعریف مشاوره
در تعریف مشاوره باید گفت که مشاوره فرآیندی تخصصی بین مراجع و مشاور است که از طریق آن مراجع با کمک مشاور به بررسی و تحلیل مشکلش اقدام می‌کند، بر نکات ناشناخته شخصیت خود آگاهی می‌یابد، بر اثر تعامل و رابطه مشاوره‌ای با مشاور، به جستجوی راه حل برای مشکلاتش می‌پردازد.
مشاوره جریان فعال و پویایی بین مراجع و مشاور است که از طریق آن مراجع نحوه برقراری ارتباط با دیگران را می‌آموزد؛ شیوه‌های معقول برای ارضای نیازهایش را یاد می‌گیرد؛ احساسات ناشناخته‌اش را می‌شناسد؛ اطلاعات وسیع و عمیقی درباره خویشتن به دست می‌آورد و پس از شناخت اهداف زندگی، چگونگی رسیدن به آنها را معین می‌سازد. از این دیدگاه، اعتقادات و نگرش‌ها و رفتار و در نهایت شیوه زندگی فرد از طریق مشاوره دگرگون می‌شود.
مشاوره به معنی همکاری کردن و رأی و نظر دیگری را در انجام کاری خواستن است.
مشاوره جریانی است که در آن وجود ارتباط خاص بین مراجع و مشاور ضرورت دارد.
مراجع معمولاً با مسئله و مشکلی عاطفی مواجه است و مشاور در ارائه راه حل برای مشکلات عاطفی تخصص دارد.
مشاور از طریق برقراری رابطه مشاوره‌ای، به مراجع کمک می‌کند تا راه‌حلی برای مشکلش پیدا کند.
مشاوره یکی از خدمات راهنمایی به شمار می‌رود و
ارائه اطلاعات صرف و پند دادن و تلقین عقاید مشاوره محسوب نمی‌شود؛
زیرا در این موارد ارتباط مشاوره‌ای که لازمه درمان است وجود ندارد و مشاور صرفاً افکار و عقایدش را برای دیگری بیان می‌کند.
از طریق مشاوره مشکلات کنشی نسبتاً سطحی مراجع که خود در اثر یادگیری پدید آمده‌اند، درمان می‌شوند. از طریق مشاوره، سازش مراجع با خود و دیگران و نیز مسئولیت‌پذیری و بلوغ عاطفی وی افزایش می‌یابد.