آرشیتکت به عنوان هنر کهن ایرانی، بخش هایی از آسیای غربی، قفقاز و آسیای مرکزی را تحت تاثیر قرار داده است. معماری ایران، انواع مختلفی از ساختار و زیبایی شناسی از سنت ها و تجربه ها را نشان می دهد. علیرغم آسیب های مکرر و تهاجم فرهنگی به این هنر، ایران، معماری خاص خود را متفاوت از سایر کشورهای مسلمان به دست آورده است.
بهترین معماران ایرانی نیز ویژگی هایی همچون شکل و مقیاس مشخص، خلاقیت ساختاری، به خصوص در ساخت و ساز گنبد، وحدت و تداوم را به این معماری بخشیده اند. ساختمان های ایرانی علاوه بر دروازه های تاریخی، کاخ ها و مساجد، رشد سریع شهرها مانند پایتخت تهران ، موجی از تخریب و ساخت و ساز جدید را به وجود آورده است.
با ظهور هنر معماری در ایران، بهترین معماران ایرانی در این زمینه شروع به فعالیت کردند. این معماران ایرانی با بهره گیری از نبوخ و خلاقیت خود دست به آثار ارزشمندی زدند. برخی ازین آثار، نقش مهمی در شکل گیری سبک های مختلف معماری ایرانی داشته اند. این گفتار نیز جهت آشنایی شما با برخی از این معماران برتر و تاثیر گذار ایرانی تهیه شده است.
مهندس هوشنگ سیحون نقاش و معمار ایرانی در ۱۲۹۹ در تهران به‌دنیا آمد. وی تحصیلات معماری خود را در دانشگاه تهران و دانشکده هنرهای زیبای پاریس به پایان رساند. وی مدتی استاد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و سه دوره رئیس این دانشکده بود.
استاد هوشنگ سیحون از بهترین معماران ایرانی است و به مرد بناهای ماندگار معروف است.
آن هم به دلیل طراحی و نظارت بر ساخت آرامگاه بزرگانی چون خیام، کمال الملک، بوعلی سینا، نادرشاه افشار، کلنل محمدتقی خان پسبان و ده‌ها مقبره و آرامگاه دیگر.
ضمناً وی طراح بنای موزه توس در سال ۱۳۴۷ و همچنین ساختمان بانک سپه در میدان توپخانه تهران نیز می‌باشد.
استاد سیحون در کنار معماری به نقاشی از مناظر و روستاهای ایران علاقه داشت.
وی نمایشگاه‌هایی از این آثار را در ایران و در خارج از ایران برپا کرده است.
آثار این استاد برجسته در نمایشگاهی در دانشگاه ماساچوست در سال ۱۹۷۲ در کنار آثار هنرمندانی چون پیکاسو و دالی به نمایش درآمد. در این نمایشگاه تابلویی از کلافه‌های خط به نمایش گذاشت که در آن از خطوط موازی و پر پیچ و تاب که هیچ همدیگر را قطع نمی‌کنند، استفاده کرده بود.
مهندس سید هادی میرمیران از بهترین معماران ایرانی در ۲۳ اسفند ۱۳۲۳ در شهر قزوین به دنیا آمد.
تحصیلات خود را در رشته مهندسی معماری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به انجام رساند و
با ارزشیابی عالی فارغ التحصیل شد.
وی از سال ۱۳۴۳ تا سال ۱۳۵۷ در دفتر فنی شرکت ملی فولاد ایران مشغول به کار گردید.
پس از انقلاب از سال ۱۳۵۸ با عنوان مدیر طراحی در شرکت خانه سازی ایران به طراحی پروژه های شهرسازی پرداخت.
در سال ۱۳۶۴ به همراه گروهی از همکارانش شرکت مهندسان مشاور نقش جهان-پارس را تاسیس نمود.
وی در شامگاه ۲۹ فروردین ۱۳۸۵ چشم از جهان فروبست.
سید هادی میرمیران طی چهار دهه فعالیت حرفه ای خود موفق به خلق آثار برجسته و قابل اعتنایی گردید.
ویژگی میرمیران درکارهایش حفظ پیوستار و روح معماری کهن ایران با روش های نوین طراحی است.
از میان آثار وی می توان به ساختمان کنسولگری ایران در فرانکفورت، ساختمان مرکزی بانک توسعه صادرات ایران،
ساختمان مجموعه ورزشی رفسنجان، طرح ساختمان کتابخانه ملی ایران ،
طرح ساختمان فرهنگستان های جمهوری اسلامی ایران و طرح ساختمان موزه ملی آب اشاره کرد.
آنچه که بین سال‌های ۳۳۱ میلادی یعنی اعلام رسمی دین مسیحیت تا سال ۴۵۵ در جغرافیای سیاسی امپراتوری روم شرقی ساخته و برپا شده باشد معماری بیزانسی گفته میشود.
پس از آنکه امپراتوری وسیع روم به روم شرقی و غربی تقسیم شد «کنستانتین» شهر باستانی بیزانس (مقر روم شرقی) را بازسازی کرد و
آن را «کنستانتینوپل» (قسطنطنیه) نام گذارد؛
که استانبول امروزی می‌باشد. این شهر بندری اهمیت تجاری خاصی داشت و
از تمدن چشم گیری برخوردار بود و با تمدن‌های روم، یونان، بابل، ایران و ... در شرق و غرب در ارتباط بود و
ماحصل آن تاثیر بیزانسی از هنر و معماری مشرق زمین است.
هنر معماری در بیزانس تا قرن ۶ میلادی تحت تاثیر مسیحیت آغازین بود ولی با آغاز حکومت «ژوستی نیانوس» در قرن ۶ میلادی عظمتی شاهانه یافت او در هنر پروری همتای کنستانتین بود و
آثاری را که وی مورد حمایت و تشویق قرار داد، همه شکوه و عظمتی شاهانه داشتند تا جایی که دوران فرمانروایی او رابه حق نخستین عصر طلایی هنر امپراتوری روم شرقی نام گذاری کرده‌اند.
باید به این نکته اشاره نمودکه بهترین گنجینه یادگاری «نخستین عصر طلایی» اکنون در خاک ایتالیا که در شهر راونا کشف شده.
شهر «راونا» که در اصل پایگاه نیروی دریایی در ساحل دریای آدریاتیک بود از سال ۴۰۲ میلادی پایتخت روم غربی، و
پس از آن در پایان همان قرن مقر فرمانروایی ئتئدئریک پادشاه استرو گوتها شد،
که همه چیز را به سبک و سیاق هنری کنستانتیوپل می‌پسندید، و
به همین علت در زمان ژوستی نیانوس شهر رونا به صورت پایگاه عمده‌ای برای گسترش و نفوذ سلطه بیزانس بر ایتالیا تبدیل گردید.
در اوایل قرن ۶ میلادی کلیسای «سان ویتا له» با پلان ۸ ضلعی،
گنبدی روی آن و پنجره‌های وسیع روی بنا ساخته شد و
خصوصیات معماری بیزانسی را در روم غربی دارا بود. از زمان «ژوستی نین» کلیساهای گنبد دار با نقشهٔ مرکزی رواج یافت.
کلیساهای بیزانس تا پیش از دوره بیزانس پسین به ۳ گروه عمده تقسیم شده است:
پلان باسیلیکایی که شباهتی زیاد به باسیلیکای رومی دارد. باسیلیکا نوعاً تالاری طویل با سقف چوبی بودکه ورودی بنای آن در یکی از اضلاع بلند آن قرار می‌گرفت و در انتهای آن دو شاه‌نشین به صورت قرینه ساخته می‌شدند.
محور طولی که مدخل ورودی را به محراب کلیسا متصل می‌کند با یک یا دو ردیف دالان سر پوشیدهٔ فرعی فرا گرفته شده است و معمولاً قسمت فوقانی همین محور به اتاق‌ها و دهلیزهایی منتهی میگردد.
تفاوت اصلی این پلان با «باسیلیکا» وجود محور عرضی ثانوی است که عمود بر محور طولی می‌باشد.
پلان مرکزی از پلان‌های بارز و مشخص بیزانس می‌باشد که تاکید بر نقطه مرکزی دارد،
اگرچه منشاء آن را می‌توان در روم دید، لیک این سبک در این دوره به مرحله تکامل رسیده است.
محراب به عنوان قطب نما با تمام شکوه و زیبایی، روی به فضایی مرکزی دارد و مومنان را در مقابل خود می ایستاند از نمونه بارز این کلیساها:
کلیسای «سان ویتاله» در راونا، «سن گویگوری» و «سانتا سر جیوس» و «باکوس» در استانبول.
بناهای مذهبی که می‌توان آنها را جزو این گروه قرار داد عموماً ویژگی‌های نخستین خود را از دست داده‌اند.
این طرح نشان بر وجود کارآیی دو محور اصلی عمود بر یکدیگر (یکی طولی و تعیین کننده و دیگری عرضی و فرعی) نیست،
این گروه ترکیبی از دو پلان محوری و مرکزی است.
از جمله کلیسای معروف با این سبک «ایا صوفیه» در شهر «استانبول» می‌باشد که در حقیقت یکی از شاهکارهای معماری بیزانس است.
کلیسای ایاصوفیه با سبک ترکیبی پلان محوری و مرکزی در زمان فرمانروایی ژوستی نین در
استانبول بین سال‌های ۵۳۷-۵۳۲ میلادی یعنی نیمه اول قرن ششم بنا گردید.
کلیسای اولیه در شورش سال ۵۳۲ که
نیمی از ساختمان‌های شهر قسطنطنیه نیز نابود گردید، ویران شد.
بلافاصله یوستینیانوس به معماران دستور داد که آن را با طرحی با شکوه‌تر دوباره بر پا سازند.
این کلیسا با سرعتی فوق‌العاده در عرض پنج سال ساخته شد.
نام دیگر آن «هاگیا صوفیا» یا «حکمت مقدس» می‌باشد.
معماران برجسته آن «آنتیموس ترالسی» و «اسیدروس میلو توسی» می‌باشند.
ابعاد آن ۹۱ × ۷۲ مترمربع و قطر گنبدش ۳۱ متر و ارتفاع آن از سطح زمین ۵۶ متر می‌باشد.
پس از پیروزی‌های عثمانی در نیمه قرن ۵ میلادی چهار مناره رفیع و پشت بند عظیم به آن اضافه شد و
آنرا تبدیل به مساجد گرداند که در قرن ۲۰میلادی تبدیل به موزه گردید.
دو طرف گنبد دارای دو نیم گنبداست که فضای مربعی زیرصحن را به حالت بیضی در آورده است.
گنبد روی چهارتاق قوس متصل به چهار جرز در ۴ گوشه مربع مرکزی متصل شده و
بار سقف را به زمین منتقل می‌کند و دیوارهای زیر تاقها حمال بار و وزن بنا نمی‌باشند.
چهل پنجره زیر گنبد، نوری فراوان و زیبا به داخل فضا بخشیده است.
از آنجا که مردم در دوران بیزانس توجهی چندان به کاخ‌ها نداشتند
بیشتر آثار معماری این دوره را کلیساها و بناهای مذهبی تشکیل داده‌اند.
سلطانی گفت: ما در کشور ۳۵۰۰ کیلومتر طرح آزاد راهی داریم که در حدود ۲۵۰۰ کیلومتر آن در حال بهره برداری است و ۱۱۰۰ کیلومتر آن اجرایی شده است و در این میان استان ما از سهم به سزایی برخوردار است.
در استان حدود ۵۰۰ کیلومتر طرح آزاد راهی داریم که در حال ساخت است و ۸۵% آن توسط سرمایه گذاران فعال است. ۶۱۷۸ میلیارد تومان حجم سرمایه گذاری است که ۶۵% این مبلغ را سرمایه گذاران تامین کرده اند.
از آزاد راه های مهم ما در استان می توان به آزاد راه تبریز-سهند، آزاد راه مراغه- هشترود، آزاد راه ارومیه –تبریز اشاره کرد.
در ادمه مدیران کل راهداری و حمل و نقل جاده ای، هواشناسی، آزمایشگاه مکانیک خاک، فرودگاه های آذربایجان، بانک مسکن و اعضای دیگر جلسه به بیان منشکلات و مسائل خود پرداختند.
ارائه خلاصه گزارش مدیریتی از عملکرد و برنامه اجرایی دستگاه های عضو شورا،
بررسی روند اجرای دستورات مقام عالی وزارت در سفر اخیر ایشان به استان،
اخبار وضعیت اتصالات آزادراه های استان در مناطق درون شهری و برون شهری و
راهکارهای پیشنهادی برای حل مشکلات مذکور،
گزارشی از وظعیت طرح های بازآفرینی شهری در تبریز و استان، بررسی و
تصویب ایجاد خبرگزاری مستقل برای بازتاب اخبار حوزه وزارت راه و شهرسازی در استان آذربایجان شرقی از مطالب مهم طرح شده در این جلسه بود.
طاهرخانی معاون، نماینده ویژه وزیر راه و شهرسازی و
مدیرعامل شرکت مادر تخصصی عمران شهرهای جدید نیز در خصوص مشکلات و مسائل مدیران کل به طور کامل توضیحات خود را ارائه نموده و گفت علی رغم مشکلاتی که اوایل در
ادغام دو وزارت خانه به وجود آمده بود و یکی از چالش های مهم پیشرو نیز هماهنگی فعالیت های این
دو وزارت خانه است
اما با تاکید ویژه وزیر راه و شهرسازی و نظر مثبتی که به برگزاری منظم پایدار جلسات شورا دارند امیدواریم این جلسات به طور منظم و در هر ماه برگزار گردد.
ظاهرخانی با اشاره به این موضوع که بیشتر فعالیت های این وزارت خانه جدا از هم بوده،
از طرح موضوعات و چالش ها و برنامه ها در دستور کار این جلسات شورای هماهنگی و
بحث و گفتگو در مورد برنامه های ادارات مختلف به جاهای خوبی خواهیم رسید و
البته نتیجه مهم آن هم افزایی و پیشبرد فعالیت ها در حوزه راه و شهرسازی خواهد بود.
ایجاد خبرگزاری یا پایگاه خبری مستقل برای بازتاب فعالیت های وزارت راه و شهرسازی در
حوزه استان آذربایجان شرقی از مصوبات این جلسه بود.
استخدام پاره وقت (نیمه وقت) برای کسانی که بنا به شرایط زندگی خود امکان کار تمام وقت را ندارند، می‌تواند گزینه مناسبی باشد ولی در عین حال مزایا و معایب خاص خود را نیز دارد. در این مطلب به نکات مثبت و محدودیت‌های کار پاره وقت (نیمه وقت) می‌پردازیم.
استخدام پاره وقت (نیمه وقت) کاری است که ساعات انجام آن از کار تمام وقت کمتر بوده و به تبع آن، حقوق و مزایای این نوع اشتغال نیز متناسب با زمان کاری است که انجام می‌گیرد. در قانون کار ایران، صرفا در ماده ۳۹ به این مفهوم اشاره شده و به این مساله پرداخته است که “مزد و مزایای کارگرانی که به صورت نیمه‌وقت و یا کمتر از ساعات قانونی تعیین شده به کار اشتغال دارند به نسبت ساعات کار انجام یافته محاسبه و پرداخت میشود.” با توجه به این مساله، برداشت کلی این است که تنها تفاوت کار پاره‌وقت و تمام وقت در ایران از دید قانونی در این مورد بوده و کسانی که به کار پاره وقت (نیمه وقت) مشغول هستند، تنها در این مورد با افرادی که به کار تمام وقت مشغولند، تفاوت دارند.
-این گزینه یکی از بهترین راه‌های کسب تجربه برای جوانان، دانشجویان و کسانی است که
بدون تجربه قبلی قصد ورود به بازار کار را دارند.
گاهی نیز این تجربه می‌تواند راه ورودی برای داشتن کاری تمام وقت در موقعیت مطلوب شخص باشد.
البته این مورد بستگی به عوامل زیادی دارد و در تمام موارد ممکن نیست.
-کسب درآمد بیشتر نیز از مزایای کار پاره وقت ( نیمه وقت ) برای کسانی است که
علاوه بر کار تمام وقت خود، به کار پاره وقت (نیمه وقت) به عنوان شغل دوم روی می‌آورند.
-معمولا کار پاره وقت (نیمه وقت) استرس و فشار کمتری از کار تمام وقت دارد و
به فرد امکان می‌دهد تا گزینه‌های کاری کم استرس‌تر را تجربه کند. البته منظور ما این نیست که
کار پاره وقت (نیمه وقت) لزوما ساده‌تر یا کم مسئولیت‌تر است،
بلکه انعطاف بیشتر کار پاره وقت (نیمه وقت) می تواند به استرس کمتر منجر شود.
-کار پاره وقت (نیمه وقت) همچنین زمان بیشتری برای پرداختن به خانواده در اختیار افراد می‌گذارد،
امکانی که در کارهای تمام‌وقت پرمشغله کمتر وجود دارد. با توجه به ساعات کاری مدارس و مهدکودک‌‌ها، کار پاره وقت (نیمه وقت) می‌تواند به حذف هزینه‌های اضافی نگه‌داری فرزندان نیز کمک کند.
-امنیت شغلی در کار پاره وقت (نیمه وقت) معمولا به اندازه کار تمام وقت نیست.
تفکر غلط عمومی بر این است که کسانی که کار پاره وقت (نیمه وقت) را انتخاب می‌کنند،
جدیت افرادی را که به کار تمام وقت مشغولند را ندارند.
هر چند این باور درست نیست،
ولی در عین حال باوری رایج است. همچین در صورت نیاز به تعدیل نیرو، سازمان‌ها معمولا کاهش نیرو را از کارمندان پاره وقت (نیمه وقت) شروع می‌کنند.
-اگرچه قانون کار و تامین اجتماعی در مورد کار پاره وقت (نیمه وقت) نیز صادق است ولی
اجرای این قوانین توسط همه رعایت نمی شود.
به علاوه افرادی که کار پاره وقت (نیمه وقت) را انتخاب می کنند معمولا شامل مزایای فوق‌العاده‌ای که سازمان‌ها علاوه بر مزایای قانونی ارائه می‌کنند، نیز نمی‌شوند.
-ترفیع و ارتقا شغلی کمتر شامل کار پاره وقت (نیمه وقت) میشود و
معمولا چنین مشاغلی آینده کاری کم بارتری نسبت به مشاغل تمام وقت دارند.
-استخدام کار پاره وقت (نیمه وقت) معمولا در کوتاه مدت گزینه خوبی است ولی برای برنامه‌ریزی بلند‌مدت با
توجه به تمام موارد فوق، ثبات کار تمام وقت را ندارد و
کسانی که جاه‌طلبی بالایی دارند نمی‌توانند به تنهایی با این گزینه به مدارج عالی برسند.
هرچند به عنوان شروع و کسب تجربه و ورود به مشاغل آینده‌دار، این گزینه ابزار موثری است ولی نیاز به برنامه‌ریزی همه‌جانبه و منسجم و تلاش مضاعف و دوراندیشی بالا دارد.
لزوم شناخت درست مفاهیم و تشخیص تفاوتهای بین پیش ساخته سازی،
مدولاریزاسیون، مونتاژ و صنعتی سازی ضروری است.
چرا که بدون شناخت تفاوتها ، احتمال درک ناقص این مفاهیم بالا می رود.
از این رو در ابتدا به تعریف این مفاهیم می پردازیم.
-پیش ساخته سازی به عنوان فرآیند تولیدی تعریف می شود که در آن به طور کلی مواد به همدیگر متصل می شوند تا
جزئی از نصب نهایی را تشکیل دهند.
-قطعات پیش ساخته ساده هستند مانند یک پانل و انواع قطعات مزبور می توانند در
کارخانه بصورت Off-Site تولید شوند و یا در خط تولید موقتی بصورت On-Site تولید گردند.
-پیش مونتاژ نمودن، فرآیندی است که در آن اجزای پیش ساخته تجهیزات و متعلقات آن ،در یک مکان دیگر به جز سایت احداث میشوند و گاهی اوقات نیز در عمل احداث، از طریق عمل «مونتاژ» جزئی از یک واحد ساختمانی را تشکیل میدهند.
-این به معنای تولید سیستمهای پیچیده است نه ساده . بدین منظور نیاز به مهارتهای ویژه نیروی انسانی جهت مونتاژ مواد مختلف ضروری است. در این شیوه، خط تولید می تواند هم دور از سایت احداث واقع شود و هم ممکن است که نزدیک آن قرار گیرد.
-در حالتی که هزینه های حمل و نقل بالاتر رود و همچنین شیوه های حمل پیچیده تر شود، امکان تولید در کنار سایت On-Site نیز وجود دارد.
-نحوه دیگر تولید کارخانه متحرک (Mobile Factory) است که به دلیل هزینه های بالا، کمتر مورد استفاده است.
-مدولاریزاسیون اشاره به دو مفهوم بنیادین دارد:
-الف) مدولاریزاسیون به مفهوم مدولار و استاندارد نمودن اجزاء و قطعات صنعت ساختمان است؛ به نحوی که به جای تولید یک قطعه در ابعاد و قطعات بسیار متنوع، این تولیدات در محدوده ای منطقی و محدود تولید شوند تا امکان دستیابی به تولید انبوه کارخانه ای فراهم شود. تنها در این حالت است که امکان تولید انبوه میسر میشود که خود ، شرایط را برای کاهش هزینه های تولید و قیمت تمام شده فراهم می کند.
-ب) مدولاریزاسیون به مفهوم تولید سیستمهای پیچیده مدولار،
اشاره به سیستمهای پیچیدهای دارد که در مکانی دور از سایت احداث مونتاژ می شوند و
سپس به سایت منتقل میگردند.
این قطعات در صورت بزرگ بودن، هزینه حمل و نقل و درنتیجه هزینه کل بنا را بالا می برند.
این کار اغلب به دلیل اشتغال فضای بالا و اتلاف فضا ایجاد می گردد. روشهایی چون Kit Of Part و On Site Assembly در کارخانه های موقت می تواند این اتفاقات را کاهش دهد.
-در یک تعریف جامع، صنعتی سازی به معنای یک پارادایم تولید است که شامل روشهایی است که میزان استفاده منابع و نیروی کار را با بهینه سازی کاربرد تجهیزات و تکنولوژی در فرآیندها بهبود می دهد.
-مفهوم صنعت ساختمان فقط به معنای پیش ساخته سازی نیست، بلکه شامل، پیش مونتاژ، مدولاریزاسیون و کاربرد فناوری های نوین در فرایند ساختمان سازی نیز می گردد.
-صنعتی سازی، فرآیندی است که با بهبود کیفیت، زمان ساخت و
استفاده از نیروی کار منجر به افزایش خروجی سیستم و
بهینه سازی بهره برداری از تجهیزات، تسهیلات و تکنولوژی میگردد.
بنابراین ما درباره کارخانه هایی صحبت میکنیم که هر نوع از قطعات را تولید می کنند تا در ساخت و ساز نصب گردد و
هدف این شیوه تولید بهبود ایمنی، کیفیت ، هزینه و سطوح خروجی است.
-در شیوه تولید صنعتی، تولید قطعات صنعت ساختمان براساس شیوه و استاندارد واحد، به صورت متمرکز ساخته شده و در نهایت به صورت مکانیزه و صنعتی نیز نصب و اجرا میشود. در تولید صنعتی از آنجایی که استانداردهای لازم و مشخص تعیین شده است، امکان تولید مدولار در این شیوه وجود دارد و از اتلاف منابع تاحد بسیاری کاسته و به سرعت تولید می‌افزاید. بنابراین یکی از پیش نیازهای اولیه تولید «تمام صنعتی» تبیین و تعریف استانداردهای ساختمانی باتوجه به ویژگی‌های اقلیمی، فرهنگی و نیازهای انسانی است.
-در تولید تمام صنعتی، علاوه بر تولید بخش سازه‌ای صنعت ساختمان،
بخش نرم و غیر سازه‌ای نیز براساس تولید مدولار در کارخانه تولید میشود.
تمامی‌اجزاء ساختمان بر اساس یک روش و طی یک فرآیند هماهنگ تولید شده و برای نصب به محل اجرای پروژه منتقل میشود.
به علت تولید در یک سیستم واحد و هماهنگ، امکان نصب مکانیزه قطعات نیز وجود دارد و دخالت نیروی انسانی به
حداقل ممکن می‌رسد.
این مسئله تاحد بسیاری ضریب خطاهای انسانی را در هنگام تولید پائین می‌آورد و
موجب افزایش کیفیت و‌ایمنی ساختمان، و سرعت تولید و در نتیجه قیمت تمام شده میشود.