واژه‌ی روانشناسی (Psychology) از دو بخش روان+شناسی (Psy+Chology) ساخته شده است که یک واژه‌ی یونانی (ψυχολογία) است.
خوب است بدانید که واژه‌ی Psyche (ψυχή) در زبان یونانی به چم و معنی روح (Soul) است و به چم روان و ذهن نیست.
اما این واژه را به نادرستی در انگلیسی برابر با Mind (ذهن/ روان) گرفته‌اند.
در پارسی نیز به پیروی از انگلیسی روانشناسی می‌گوییم.
خوب است بدانید از دیدگاه نوشتاری، روانشناسی باید جدا از هم و با نیم‌میانجی (نیم‌فاصله) نوشته شود و
نوشتن آن به گونه‌ی «روانشناسی» نادرست است.
نماد روانشناسی نیز نخستین کاراکتر از واژه‌ی یونانی روانشناسی است که در بالا گفته شد.
این کاراکتر بیست و سومین حرف در نویسه‌ی (الفبای) یونانی است. که «سای» خوانده می‌شود.
روانشناسی نیز مانند بسیاری از رشته های دانشگاهی دیگر بصورت آکادمیک آموخته می شود.
یک روانشناس خوب روانشناسی است که بتواند مباحث تئوری را به عمل و کاربرد تبدیل کند.
روانشناس به خوبی می داند که تیپ های شخصیتی بسیاری وجود دارد و
باید رفتار متناسب با همان تیپ شخصیتی در هنگام ارتباط بکار گرفته شود.
روانشناس با تکیه بر دانش و تجربه خود می تواند با افراد مختلف وارد ارتباط شده و تا حد مورد نیاز آنها را بشناسد. بر اساس همین اطلاعات که از شناخت شخص بدست می آید می توان راهکار مناسب را برای مشاوره ، روانکاوی و بهبود وضعیت مراجعه کننده اتخاد کرد.
درمانگرشما باید شخصی باشد که در حضور او احساس آرامش کنید. روان درمانگر ها شامل افراد زیر هستند: روان پزشکان، روان شناسان، پرستاران روان پزشکی، مددکاران اجتماعی و مشاوران آموزش دیده. حتی با وجود کمک گرفتن ازدیگران هم، پیدا کردن یک درمانگر خوب امر بسیار شخصی می باشد. مراقب باشید درمانگران زیادی وجود دارند که صلاحیت کافی برای این کار ندارند. مطمئن باشید شخصی که شما به عنوان یک درمانگر انتخاب می کنید، حتماً دارای مجوزکارباشد و اعتبار کافی برای این امر داشته باشد.